همچنان و احتمالا تا ابد، کاغذ و قلم، خودکار یا روان نویس را ترجیح می‌دهم. انگار کلمات را با دستخط رو
این کتاب عمدۀ نقدها، ضد یادداشت ها و مقالاتی دربارۀ سینمای ایران است که از سال۱۳۶۸ تا ۱۳۸۹ در مجلات،
رویا پناهگاه - اینگمار برگمان و سینمایش
آلفرد هيچکاک در طي نيم قرن با پنجاه و سه فيلم بلند و دهها فيلم تلويزيوني بر همه تماشاگران عالم سيطره
